واجب فراموش شده

وی افزود: اگر یک صبحی برای امر به معروف راه بیفتید وقتی برمی‌گردید از درون احساس سبک بالی و نشاط و شادمانی می‌کنید در حالی که وقتی نماز می‌خوانید این شادمانی را احساس نمی‌کنید پس معلوم می‌شود هنگام امر به معروف حضرت صاحب راضی‌اند و خیلی هم راضی چون جمعی از پیروان و دوستداران ایشان مشغول به کاری‌اند که ایشان دوست دارند. و این رضایت را ما در حال و نفس و روح خود می‌بینیم. مثلا کسی می‌رود سجده و ۵۰ بار لااله الا انت می‌گوید، خیلی خوب است و خیلی کار ساز، آن هم مقبول است ولی امر به معروف کارسازتر است. و این که جرأت پیدا کنیم و امر به معروف کنیم این جرأت از ایمان سرچشمه می‌گیرد. در حدیثی آمده از مومنی که ایمان ندارد تعجب می‌کنم یعنی چه مومنی که ایمان ندارد؟ یعنی کسی که امر به معروف نمی‌کند.
امر به معروف در دل انسان ایمان می‌کارد.